Griego para pervertidos

· Categoría · Comentarios: 12  

Un momento, que esto no es lo que parece. Bajo este título de lo que quiero hablar es de didáctica de las lenguas clásicas. Sabrás, querido lector, que cada vez son más los profesores que propugnan retomar el método activo o natural en la enseñanza del latín y el griego (digo retomar porque es el que usaban, entre otros, los humanistas). Los libros de texto Lingua latina per se illustrata para el latín y Athenaze o Un niño griego en casa para el griego son los más conocidos. Son libros de iniciación, y por eso se usan en bachillerato y, si acaso, en los primeros años de universidad. Pero aún hay sitio para otro tipo de libros, libros de texto —por así decirlo— para adultos.

La idea es de Venus O’Hara, modelo, escritora y dicen que profesora de inglés, que acaba de publicar un libro titulado Inglés para pervertidos (ISBN: 9788425350283). El libro es lo que promete: un método de inglés muy subido de tono, instructivo y muy divertido. Por ejemplo, para practicar las expresiones calificativas el alumno leerá frases como: “This vibrator is much noisier than my last one” y “He is far more interested in his love dolls than in real women” entre otras (p. 81). La edición es, por lo demás, excelente, y está ilustrada con fotografías picantes de la autora que, visto lo visto, es lo que nuestras abuelas definirían como una mujer polifacética o un pendón desorejado (depende de la abuela).

Portada de Inglés para pervertidos de Venus O'Hara

Como la fortuna favorece a los audaces y todo eso, me he liado la manta a la cabeza y he empezado un método activo de griego clásico para adultos que llamaré, para qué complicarme la vida, Griego para pervertidos o Ἑλληνικὰ εἰς αἰσχρούς. He decidido publicarlo con el pseudónimo de Spiridon Triandafilidis, un poco porque este nombre me pone, y otro poco (señorito que es uno) porque no me apetece que me partan la cara por la calle. Por lo mismo, para la portada me he bajado de internet una foto sin derechos de autor de un tío que no se me parece en nada, pero pone cara de vicio. Dicho sea de paso, ha sido una gozada usar en el título el tipo de letra Anaktoria, de George Douros, derivado de las Grecs du roi del gran Claude Garamond.

Portada de Griego para pervertidos de Spiridón Triandafilidis

He empezado ya a redactar ejemplos pensando en los aspectos gramaticales que pueden ilustrar. Pongo a continuación unas muestras para que se me entienda:

  • Καταπίνειν ἢ μὴ καταπίνειν; Ἥδε ἡ ἀμφισβήτησις. Oración nominal.
  • Ἡ ξανθὴ ἀνοητή ἐστιν, ἀλλὰ μύζει ὥσπερ βρῦτον Θρᾷξ ἀνήρ. Proposición subordinada adverbial modal, con referencia cultísima a Arquíloco de regalo.
  • Ὁ ὄλισβος οὕτος, μὰ τὴν Ἀφροδίτην, ἁπαλότερος ἐστιν ἐκείνου οὗ ἔχραον ἐχραόμην τὸ ὕστερον ἔτος. Comparativo de superioridad, atracción del relativo y acusativo de duración.

La verdad es que estoy aprendiendo un montón. El método activo es lo que tiene, te obliga a ampliar vocabulario y a hilar fino y bucear en los matices de las palabras. Por lo demás, como aquí hay mucho tajo para uno solo, he decidido contar con tu ayuda porque sé que lo estás deseando horrores. Así que dejo los comentarios abiertos para que escribas una o más frases de tu invención, con indicación del aspecto gramatical que ilustran (sin traducción al español, por favor, que hay niños escuchando). Y a vivir, que son dos días.

Añadido 20/11/2013. Asistí en la XI Jornada de Cultura Clásica de Sagunto a un taller de Juegos en griego, impartido por Mario Díaz. Nos tocó hacer una redacción sobre la familia que el compañero Miguel Ángel convirtió para regocijo general en familia desestructurada (τάλαν γένος) y sicalíptica. Son de especial mérito el uso del dual, la concordancia en singular con sujeto neutro plural, el genitivo absoluto… Como viene a cuento, aquí va; sin correcciones, que para eso es un ejercicio escolar:

ΤΟ ΗΜΕΤΕΡΟΝ ΤΑΛΑΝ ΓΕΝΟΣ
Ἐν τῷ ἡμετέρῳ γένει ἐσμὲν ἄνθρωποι πέντε. Ὁ πατήρ ὁ Φίλιππος ἐστιν καὶ ἐν τοῖς ἀγροῖς πονεῖ. Ἡ Εὐριδίκη ἡ μήτηρ ἐστὶν καὶ τέκνα αὐτῆς τρία ἐστίν· τὼ μὲν δύω υἱὼ ἔστην ὁ Στέφανος καί ὁ Ἀλέξανδρος, ἡ δὲ θυγάτηρ ἡ Ἑλένη ἐστίν. Οἱ παίδες πολλοὺς ἀναφλασμοὺς ποιοῦνται. Ἡ θυγάτηρ, ἐπεί ὁ πατήρ ἐν τῷ πολέμῳ, σὺν τῷ ὀλίσβῳ παίζεται. Ὁ θεῖος βλέπει τὴν θυγατέρα σὺν τῷ ὀλίσβῳ παίζουσαν. Ἐπεί ὁ πατὴρ ἐκ τοῦ πολέμου ἀπέρχεται, τὸν νέον δοῦλον πολλάκις βινεῖ καὶ εὐρύπρωκτον καὶ καταπύγωνα αὐτὸν ποιεῖ τῶν τέκνων βλεπόντων. Μετὰ δὲ τoῦτο τὸν κύνα αἱρεῖ καὶ εὶς τὸν Κόρινθον ὁρῶντα τίθησι.

Artículos relacionados

Comentarios

  1. ἡ Ἑλήνη

    Οὕτος μάλλον ταῖς αὑτοῦ κόραις ἥ ταῖς γυναίξι ταῖς γνήσιαις χρῆται.

  2. ὁ ᾿Αλέξανδρος

    ὁ ἀνὴρ ᾧ ξύνειμι τὴν νύχθ’ ὅλην ἤλαυνε μ΄ ἐν τοῖς στρώμασι. Oración de relativo.

  3. pómpilo

    El ejemplo para mí más sorprendente procede de la Colección de refranes (6.49) de Miguel Apostolios, y conviene a quienes, como Dánae la sedienta , gustan de mojarse cuando llueve (sobre todo si es oro lo que reluce, y no explicaré mas): Ἐδίδαξά σε κυβισᾷν, καὶ σὺ βυθίσαι με ζητεῖς. Proposición subordinada sustantiva de infinitivo con sujeto propio.

  4. Juan Francisco Martos Montiel

    Estupenda iniciativa, Pompilo, que ojalá cuaje y se extienda entre nuestros helenistas. Yo, para dar ejemplo, colaboraré aportando una conocida frase aristofanesca, como es ἐγὼ διαμηρίζοιμ’ ἂν αὐτὴν ἡδέως: oración enunciativa potencial (optativo con ἄν).
    Por otra parte, debo decir que la tercera frase (a saber, Ὁ ὄλισβος οὕτος, μὰ τὴν Ἀφροδίτην, ἁπαλότερος ἐστιν ἐκείνου οὗ ἔχραον τὸ ὕστερον ἔτος) podría servir también para ejemplificar, además del comparativo de superioridad y el acusativo de duración, el fenómeno conocido como atracción del relativo, que, por influencia del ἐκείνου anterior, ha cambiado a genitivo cuando debería ser dativo (y por cierto, la forma verbal debería ser, en mi humilde opinión, ἐχραόμην).

  5. pómpilo

    Tienes razón, Juan Francisco, ἐχραόμην es lo correcto. Cambiado, gracias. No conocía el verbo διαμηρίζω, pero es un gusto ver que el DGE ha llegado hasta ahí y que podemos enlazarlo. Χαίρε.

  6. javier

    Μή μοι θιγέ, ὦ ἄνθρωπε, τὰ αἰδοῖα.

    Uso de las negaciones, pronombres personales, tema de aoristo, imperativo, vocativo.

  7. javier

    Y un genitivo absoluto pornocosmológico para segundo de bachillerato:

    Φθειρομένου μὲν τοῦ παντὸς βινεῖν δὴ δεῖ.

  8. Mikas Angelopoulos

    Insigne Pompilo: ¿a qué esperas para publicar mi relato sobre “to hemetéron tálan génos”? Creo que la comunidad científica te lo sabrá agradecer.

    Méga ankálisma

    Michalakis (apó tês exóchou Granátes)

  9. Mikas Angelopoulos

    Jajaja!! de puta madre, Pompilo!! aunque luego lo estuve mirando y el dual de eimí no es estên, sino eston. Cosas del directo!!

  10. pómpilo

    Muy buena esta, sobre todo por quién la escribió. Dice Aquiles: μυρίαι κόραι / θηρῶσι λέκτρον τοὐμόν (Eurípides, Ifigenia en Áulide, 959-60).

  11. Juan Francisco

    Otra frase interesante, extraída también de la Colección de refranes (3.92) de Miguel Apostolio (aunque ya la recogen autores muy anteriores, incluso puede que el propio Mimnermo [fr. 21a West = 24 Gentili-Prato]): Ἄριστα χωλὸς οἰφεῖ (acusativo adverbial en grado superlativo).
    Por cierto, ¿podría alguien darme alguna referencia (libresca o no) de esta idea de la cojera como elemento potenciador del placer o de la habilidad sexual? ¿Realmente un cojo (o una coja) lo hace mejor?

  12. pómpilo

    Debe ser por el bamboleo, que tal vez añade un plus de motricidad al acto. Por cierto, ¿no fue el Bamboleo un temazo de los Gipsy Kings?

Escribe debajo tu comentario. Los campos marcados con * son obligatorios. Tienes que previsualizar tu comentario antes de enviarlo definitivamente.





← Anteriores Posteriores →